அழகிய சிங்கனே அருள் தந்திடுவாய்

அழகிய சிங்கனே அருள் தந்திடுவாய் 

நலம் தரும் சொல் நாராயணா
என்று அறிந்துகொண்டான்
ஒரு சிறுவன்

அதுவே அனைவரையும் காக்கும்
என்று தன் தந்தைக்கு உபதேசம்
செய்தான்.

பிரணவ மந்திரத்தை தன்  தந்தை
பரமசிவனுக்கு உபதேசம் செய்த
சுவாமிநாதனைப்   போல்.

ஆதிசிவனோ அகந்தையற்றவன்
அன்பு   நிறைந்தவன்
ஏற்றுக்கொண்டான்

ஆனால்  இவன்  தந்தையோ
ஆணவம்  மிகுந்தவன்

அதனால்  எதையும்  ஆராய்ந்து
உண்மையை உணரும் தன்மையற்றவன்

வெகுண்டெழுந்து  தன்  மகன்  எனவும்  பாராது
கொல்ல   துணிந்தான் பல முறை

காக்கும் திருமால் காத்து நின்றான்
ஒவ்வொரு முறையும் இவன் திருந்துவான்
தன் அடாத செயலுக்கு வருந்துவான்
என்று எண்ணியே

முடிவில் அவன் விருப்பப் படியே
அவன் காட்டிய தூணிலேயே  தோன்றினான்
சிங்கமுகமும் மனித   உடலும்   கொண்டு

மனித  உடல்  கொண்டு  விலங்கு  போல்
நடந்துகொண்ட  அரக்கனை  அழித்தொழித்தான்

அழகிய சிங்கனை
அனுதினமும் பணிவோம்

அகமும் முகமும் மலர
மலர்கொண்டு பூசிப்போம்

ஆனந்த வாழ்வும்
அழியா பதமும் பெறுவோம்.

அழகிய சிங்கனே
அருள் தந்திடுவாய்