என்னே இறைவன் கருணை!

என்னே இறைவன் கருணை!

எல்லோரும் இறைவனை அடைய
குரு அவசியம் என்று உரைக்கின்றார்கள்.

குருவருளின்றி திருவருள் இல்லை
என்றும் சொல்கின்றார்கள்.

குருவே சகல உலகமும்
என்றும் சொல்கிறார்கள்

குருவும் இறைவனும் ஒன்று என்று
மேலும் வலியுறுத்துகிறார்கள்.

ஏனென்றால் குருதான் அஞ்ஞானமாகிய
இருளை போக்குபவர் என்று சொல்லப்படுகிறது.

தத்தாத்ரேயர் போன்ற அவதார புருஷர்கள்
இந்த உலகமே தனக்கு குரு என்றும்
அவருக்கு 24 குரு இருந்ததாக கூறியுள்ளார்.

சிலர் இறைவன்தான் குரு என்கிறார்கள்
.
அருணகிரிநாதர் முருகனையே
குருவாய் வருள்வாய் அருள்வாய்
என்று வேண்டுகிறார்.

இறைவனை பக்தியினால்
தரிசிக்கலாம் மிக சுலபம்

ஆனால் ஆன்ம ஞானம்
அடைவது மிக கடினம்

ஆன்ம ஞானம் அடைய செல்லும் வழி
பல தடைகள் நிறைந்தது.

அகந்தை நிறைந்த மனத்தால்
அதை அடைய இயலாது.

அகந்தை அழிந்து அவன் பாதங்களில்
தான் என்ற செருக்கின்றி
 தனது என்ற எண்ணமின்றி
சரணடைந்தால்தால்
வெற்றி கிடைக்கும்

அகந்தையின் வெளிப்பாடுகள்
 எண்ணிலடங்கா

அது பாமரனுக்கோ அல்லது
படித்தவனுக்கோ புரியாது

பாமரனுக்கோ அது
என்னவென்று புரியாது

படித்தவனுக்கோ அது என்னவென்று தெரிந்தும்
அவன் அறிவு அதை விட இடம் கொடாது

சத்தான உண்மைப்பொருளை அறிந்த
சத் குருவிற்க்கே அது சாத்தியம்.

அதனால்தான் தெய்வங்களும்
இவ்வுலகில் அவதாரம் செய்யும்போது
சற்குருவை நாடுகின்றன .


ஞானம் என்றால் என்ன ?

ரூப,நாம பேதங்கள் அனைத்தும் நீங்கி
ஆன்மாவை தவிர தவிர எதுவும் இல்லை
என்று அறிந்துகொள்வதே ஞானம்

அஞ்ஞானம் என்றால் என்ன?

இந்த உண்மையை அறியாது புலனின்பத்தில்
மூழ்கி தொடர்ந்து இன்பத்திலும் துன்பத்திலும்,
 பிறவிகள்தோறும் உழன்றுகொண்டிருப்பது அஞ்ஞானம்

இரண்டையும் விளக்க ஏராளமான சாத்திரங்கள்
தோத்திரங்கள், கணக்கற்ற மகான்களின்
உபதேசங்கள் உண்டு இவ்வுலகில்

போதாக்குறைக்கு இறைவனே
பலமுறை தானே நேரில் அவதரித்து
விளக்கியுள்ளது போதாது என்று
அவன் வாய்மொழிக்கு பல விளக்க மொழிகள்
அவரவர் மனம் மற்றும் அறிவால்
விளங்கிகொண்டமைக்கு
தக்கவாறு எண்ணிலடங்கா நூல்கள்.

சிலர் பக்தி செய் என்கிறார்கள்

சிலர் கடமைகளை செய் என்கிறார்கள்

சிலர் பாடு என்கிறார்கள்.

சிலர் ஆடுகிறார்கள்

சிலர் தன்னை இறைவன்
அருள் வேண்டி வருத்தி கொள்கிறார்கள்

சிலர் சடங்குகளுக்கு
முக்கியத்துவம் அளிக்கிறார்கள்

சிலர் சடங்குகள் பலன்களை எதிர்பார்த்து
செய்யப்படுபவை அதனால்
ஆன்ம ஞானம் ஏற்படாது என்கிறார்கள்.

சிலர் எல்லாவற்றையும் துறந்து
கானகம் சென்று பானகம் மட்டும் அருந்தி
வானகத்தில் இருக்கும் கடவுளை
நோக்கி தவமியற்றுகிரார்கள்.

அவர்கள் புரிந்துகொண்டதை
உலகிற்கு பறை சாற்றுகிறார்கள்.

அவர்களை சுற்றி ஒரு சீடர் கூட்டம்.
இறைவனை மறந்து அந்த மனிதரை
கடவுளாக்கிவிடுகிறது அஞ்ஞான  கூட்டம்.

உண்மையில் ஞானம் என்றால் என்ன?

அதை எப்படி அடைவது?

அதை அடைவதால் என்ன பயன்?

அடையாவிட்டால் என்ன விளைவுகள்?

எல்லாவற்றிற்கும் ஏற்கெனவே
விடைகள் பெறப்பட்டு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது

இருந்தும் மனிதர்கள் அதில் கண்டுள்ள
எந்த வழிகளையும் அயர்ச்சியின்றி,
தளர்ச்சியின்றி முயற்சி செய்யாமல்
குறுக்கு வழியில் அடைந்திட முயல்கிறார்கள்

அது நடக்குமா?

நிச்சயம் முடியாது.

ஞானத்தை அடைய
குறுக்கு வழி கிடையாது.

இரண்டே வழிகள்தான் உண்டு

ஒன்று அனைத்தும்
அவன் செயல் என்று சும்மா இருப்பது.

அது முடியாத செயல்.
ஏனென்றால் ஓய்வின்றி எப்போதும்
இயங்கிகொண்டிருக்கும்
இந்த உலகில் சும்மா இருப்பது
மிக கடினமான செயல்.

அதற்க்கு மிகவும் பாடுபடவேண்டும்.
ஆம் சும்மா இருப்பதற்கு பாடுபடவேண்டும்
அதுதான் இறைவனின் லீலை

கடினமான சோதனைகளை
ஏற்றுக்கொள்ளா தயாராக வேண்டும்.

அதற்க்கு யாரும் தயாராக இல்லை
இறைவனை தேடி செல்லும்யாத்திரைகளில்  கூட
சகல சொகுசு வசதிகளுடன்
யாத்திரைமேற்க்கொள்ளுகிரார்கள்.

எல்லாவற்றையும் தன் படைப்புக்களுக்காக
தியாகம் செய்துவிட்ட இறைவனுக்காக
யாரும் எந்த சுகத்தையும்
தியாகம் செய்ய தயாரில்லை.
கேட்டால் இறைவன் கொடுத்திருக்கிறான்
அனுபவிக்கிறேன் என்கிறார்கள்.

தன் படைப்புக்களை காப்பாற்ற
ஆலகால நஞ்சையே தான் உட்கொண்டு
தன் நெஞ்சில்  நிறுத்தி வைத்த ஈசனை காண
எந்த வசதிகளையும் தியாகம்
செய்ய தயாரில்லை இக்கால பக்தர்கள்.

எனவே எண்ணிலடங்கா வழிமுறைகளில்
ஏதாவதொன்றை பற்றிக்கொண்டு
இறுதி வரை அதில் நிலைத்து நின்று
நிலையில்லா வாழ்க்கை நடுவில்
நிலையான ஆன்ம ஞானத்தை
அடைய பாடுபடவேண்டும்.

தன் படைப்புகள் தன்னை நாடி வர
தானே கோயில் கொண்டு சிலையாய்
நின்று அருளுகிறான் ஈசன்.


.

பகவான் ராம கிருஷ்ண பரம ஹம்சர்
உபதேசித்தது போல்ஒரே இடத்தில
கிணறு வெட்டுபவன்தான் நீரை பெறுவான்.

சிறிது தோண்டியதும் அந்த இடத்தை
விட்டுவிட்டு பல குழிகளை தோண்டுபவன்
சம்சார குழியிலிருந்து எழ இயலாமல்
அவன் வெட்டிய குழியில்
ஒரு  நாள் விழுந்து மடிவான்.