வீணா கான சரஸ்வதி.

வீணா கான சரஸ்வதி. 

கலைவாணி தாயே
உன்  கடைக்கண்
பார்வை பட்டால் போதும்
பட்ட மரமும் துளிர்க்கும்

கல்லாசனத்தில் அமர்ந்து அருள் செய்யும்
உன்னை கருத்தோடு வழிபட்டால்
கல்லா மூடனும்
கவிதை மழை பொழிவான்.

கற்றதினால் செருக்குற்றவன்
செல்லாக் காசாகிப் போவான்

நின் நாமம் சொன்னால்  போதும்
நில்லாதொடும் மனமும்
நிமலனிடம் ஒடுங்கிவிடும்.
ஞானம் அருளிடும் ஞாநவாணியே

வெள்ளைத்  தாமரையில்
வீற்றிருப்பாய் கள்ளமில்லா
வெள்ளை மனம்
கொள்ள வேண்டும் என்பதை
உணர்த்தும் முகமாய்.

சென்றவிடமெல்லாம் சிறப்பைத்
தரும் காலத்தால் அழியாக்
கல்விச் செல்வம் அருள்பவளே

ஒளியில்லா இடத்தில்
வாக்கே ஒளியாகும் என்கிறது
உபநிடதங்கள் போற்றும்
வாக்கிற்கு துணையாய் வரும்
வாணியே

செல்லும் இடமெல்லாம்
துணை நிற்ப்பாய்
வெல்லும் வகையை
உணர்த்திடுவாய்
இன்பம் தந்திடுவாய்

வாழ்வில் ஏற்றம் தந்திடுவாய்
மனதில் ஏக்கம் போக்கிடுவாய்

வீணையை மீட்டி கானம்
இசைப்பாய் இந்த
வையகத்து உயிர்களெல்லாம்
வளமாய் இசைந்து இன்பமாய் வாழ

வரங்களை அள்ளி தருவாய்
உன்னை வணங்கி மகிழ்வோருக்கு

உந்தன் வடிவம்
வரைந்து உனக்கு
சமர்பித்தேன்
உன் அருள் வேண்டி