அகந்தை என்னும் பேய்

அகந்தை என்னும் பேய் 

இவனுள் புகுந்துகொண்டு
இவனறியாமல் எதிர்பாராமல்
தலைதூக்கி நஞ்சைக் கக்கும்
நச்சுப்பாம்பு ஒன்றுள்ளது.

நயவஞ்சகமாய் இருந்துகொண்டு
நல்லவன் போல் நடித்துக்கொண்டு
நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு
வண்ணமாய் வளர்ந்துகொண்டு
அழிக்கின்ற அரக்கன் அவன்

அன்பென்னும் இறைவனை
அடையவிடாது  செய்து நம்மை எல்லாம்
அதல பாதாளக் குழியில்
தள்ளும் அகந்தைதான் அவன்.

ஒவ்வொரு கணமும்
அவனால் படும்
இன்னலுக்கோர் அளவில்லை

மின்னல் போல் தோன்றிடுவான்.
நெடுநாள் பொன் போல் காத்து வந்த
மன அமைதியைக் நொடியில்
குலைத்திடுவான்

சிறியதோர் சொல் கிடைத்தாலும்
போதும் சீறி எழுந்திடுவான்
தீயாய் சினந்து அனைத்தையும்
அழித்திடுவான்.

நாளெல்லாம்  அரங்கா ! அரங்கா!
என்று கூறிடினும்ஒரு கணம்
மறக்கும் நேரம் அவன் விரிக்கும்
வலையில் விழுவதேனோ?

அய்யகோ அவனால் நான்
படும் துன்பம் சொல்லிலடங்கா !

அரங்கா ! இவன் மீது கருணை
காட்டிடுவாய்.இக்கணம் முதல்
என் மனதில் பல பிறவிகளாய்
குடியிருக்கும் அகந்தை பேயை
அடித்து விரட்டிடுவாய்.
 .