மாயவன் கண்ணனை
வேண்டிடுவோம்
மாளாப் பிறவியை வேரறுக்க
மாயவன் கண்ணனை
வேண்டிடுவோம்
மனம் ஒன்றி
மாதவம் செய்தால்
மாதவன் அருளைப் பெற்றிடலாம்
ஓராயிரம் நாமங்கள் கொண்டவனாம்
அன்பினால்அதில் ஒரு நாமம்
சொன்னால் கூட போதும்
சித்தம் மகிழ்பவனாம்
கல்லிலும் இருப்பான்
நாமகளின் சொல்லிலும் இருப்பான்
புல்லிலும் இருப்பான்
நெஞ்சார நினைப்பவர்க்கு
நிழலாகவும் இருப்பான்
நான்மறைகளுக்கு
எட்டாப் பொருளானான்
நாலாயிரம் பாடிய ஆழ்வார்களின்
உள்ளம் வசமானான்
தூணிலும் இருப்பான்
துரும்பிலும் இருப்பான்
பூக்கும் அரும்பிலும் இருப்பான்.
ஊர்ந்து செல்லும்
எறும்பிலும் இருப்பான்.
எல்லா உயிர்களின்
இதயத்திலும் இருப்பான்.
கண்ணார காண்பதற்கு கவின்மிகு
வடிவமாகவும் தோன்றுவான்.
நான்கு கரம் கொண்டவன்
சக்கரத்தை கையில் ஏந்தியவன்
சடுதியில் சங்கடங்கள் தீர்க்க
சங்கினால் சங்கை தீர்ப்பான்
பாவம் போக்கும் கங்கையானான்
உன்னை போற்றி துதிப்பவர்க்கு
வாழ்வில் தாழ்வுண்டோ ?
உன்னை தூற்றி பிதற்றுபவர்க்கு என்றும்
வாழ்வில் மகிழ்ச்சியுண்டோ ?
அன்போடு உன் திருவடியில்
மலரிட்டால் போதும்
அருளோடு பொருளும்
அகலாது நிற்கும்
உண்ணும் எதையும் உனக்கு சமர்ப்பித்து
அடியவர்க்கு உணவிட்டு உண்டால்
உண்டாகும் மகிழ்சிக்கு ஈடேது?
எல்லாம் உனதென்றும்,
யாதும் உன் செயலென்றும்
அறிந்துகொண்டேன்
அகந்தை விட்டேன்.
சிந்தையில் நிறைவு கொண்டேன்.
வேண்டிடுவோம்
மாளாப் பிறவியை வேரறுக்க
மாயவன் கண்ணனை
மனம் ஒன்றி
மாதவம் செய்தால்
மாதவன் அருளைப் பெற்றிடலாம்
ஓராயிரம் நாமங்கள் கொண்டவனாம்
அன்பினால்அதில் ஒரு நாமம்
சொன்னால் கூட போதும்
சித்தம் மகிழ்பவனாம்
கல்லிலும் இருப்பான்
நாமகளின் சொல்லிலும் இருப்பான்
புல்லிலும் இருப்பான்
நெஞ்சார நினைப்பவர்க்கு
நிழலாகவும் இருப்பான்
நான்மறைகளுக்கு
எட்டாப் பொருளானான்
நாலாயிரம் பாடிய ஆழ்வார்களின்
உள்ளம் வசமானான்
தூணிலும் இருப்பான்
துரும்பிலும் இருப்பான்
பூக்கும் அரும்பிலும் இருப்பான்.
ஊர்ந்து செல்லும்
எறும்பிலும் இருப்பான்.
எல்லா உயிர்களின்
இதயத்திலும் இருப்பான்.
கண்ணார காண்பதற்கு கவின்மிகு
வடிவமாகவும் தோன்றுவான்.
நான்கு கரம் கொண்டவன்
சக்கரத்தை கையில் ஏந்தியவன்
சடுதியில் சங்கடங்கள் தீர்க்க
சங்கினால் சங்கை தீர்ப்பான்
பாவம் போக்கும் கங்கையானான்
உன்னை போற்றி துதிப்பவர்க்கு
வாழ்வில் தாழ்வுண்டோ ?
உன்னை தூற்றி பிதற்றுபவர்க்கு என்றும்
வாழ்வில் மகிழ்ச்சியுண்டோ ?
அன்போடு உன் திருவடியில்
மலரிட்டால் போதும்
அருளோடு பொருளும்
அகலாது நிற்கும்
உண்ணும் எதையும் உனக்கு சமர்ப்பித்து
அடியவர்க்கு உணவிட்டு உண்டால்
உண்டாகும் மகிழ்சிக்கு ஈடேது?
எல்லாம் உனதென்றும்,
யாதும் உன் செயலென்றும்
அறிந்துகொண்டேன்
அகந்தை விட்டேன்.
சிந்தையில் நிறைவு கொண்டேன்.